Dä Wiehnachtsjeschöcht

Dä Kaiser Augustus önn Rom wull weete, wieväl Mänsche önn sienem groote Land läwe. Onn nu hätt hä bestömmt, datt alle Wält jeschätzt ware sull. Disse Schätzung öss dä allererscht jewäse. Dä Cyrenius weer doamoals jroatz Landpfleger önn Syrien.

Nu mussd ä jeder Mänsch önn siene Stadt goahne onn sökk schätze loate. Nu moakkd sökk dä Joseph ute Stadt Nazareth önn Galiläa oppem Wejj. Hä mussd önnet jidische Land önne Stadt Bethlehem goahne. Datt öss dä Stadt vonnem Keenij David jewäse. Dä Joseph stammd utem David sienem Jeschlächt. Hä onn sien junget Wiew Maria mussde sökk doa schätze loate. Dä Maria jing möttem erschte Kindke schwanger

.

Wie sä nu noa Bethlehem hännkeeme, jeew datt färr dä beide keine Härbärj nicht. Dä ganze Stadt öss voll mött fremde Lied jewäse, wo sökk tälle loate wulle. Na onn wie datt aller nuscht wurrd, häbbe sä tom Jlökk noch eenem Stall jefunde. Onn nu hadde sä doch wenigstens ä Dach äwrem Kopp.

Önne Nacht keem dat kliene Kindke oppe Wält. Dä Maria ähr erschter Sähn! Sä wökkeld äm önn Windle onn läjjd äm önne Stallkröpp. Sä hadde doch nu keinem andre Platz.

Önn disse Nacht sönn Härte oppem Fäld jewäse. Sä häbbe dä Schoap jehott. Nu weere sä man jroatz önnejeschloape: Doa wurrd datt mött eenem Moal so hell. Oawer ook sowatt vonnem helle Glanz! Datt hätt sä nu oawer so önnjeschichert. Sä truude sökk nich opptosehne! Doa weer nu opp eenmoal so ä scheener Engel färr änne, onn dä hätt änne goot tojerädt: „Ju bruuke keine Angst to häbbe! Ökk vertäll ju vonne groote Freid: Hiet Nacht öss dä Heiland jeboare. Datt öss Christus dä Herr önne Stadt vonnem Keenij David. Onn datt öss datt Teken: ju ware datt Kindke önnem Stall, önne Kripp finde.“

Na onn wie nu dä Engel so mött änne jerädt hätt, truude dä Härte sökk opptosehne. Onn doa weere bie dissem eene Engel noch soväl andre Engelkes vonnem Himmel runder jekoame. Datt sönn dä ganze himmlische Heerschare jewäse. Dä häbbe nu datt leewe Gottke jelobt onn besunge: „Ehre sei Gott in der Höhe und Frieden auf Erden und den Menschen ein Wohlgefallen.“ Wie dä Engelkes alle wedder önnet Himmelke jefloage weere, häbbe dä Härte jemehnt: „Wie ware onns opp-moake onn datt allet sehne, watt datt leewe Gottke onns dorch dä Engelkes jesäjjt hätt.“ Onn röchtij: Sä sönn noa Bethlehem je- koame. Sä häbbe däm Stall jefunde. Onn doa weer dä Marie onn dä Joseph bönne. Onn datt kliene Christuskindke läjj önne Kröpp.

Nu häbbe sä sökk oppe Erd hännjekniet onn däm Heiland anjebät. Onn denn häbbe sä allet vertällt, wat datt leewe Gottke änne dorch dä Engelkes jesäjjt hätt. Wie nu dä andre Lied datt heerde, häbbe sö sökk äwer dä Redens-oarte von däne eenfache Hörte jewundert.

Oawer dä Maria hätt sökk, datt aller goot jemärkt onn önnem Härze behoale. Wie nu dä Härte wedder noa Huus bie dä Schoap jegange sönn, häbbe sä underwäjens alle äwerall von dissem Heiland vertällt. Onn so manche Mensche häbbe sökk jefreit!